سازمان نیروی اسلامی افغانستان
شناسنامه احزاب و جریانات سیاسی افغانستان
سازمان نیروی اسلامی افغانستان
آقای خسروشاهی درباره این جریان مینویسد:
… در اواخر ۱۳۵۷ جمعی از آنان، همچون حجتالاسلاموالمسلمین سید محمد ظاهر محقق کابلی بهسودی و حجتالاسلام سید میرحسین فصیحی و حجتالاسلام سید محمدحسن هاشمی سنگچارکی و… یکی پس از دیگری به جمهوری اسلامی ایران هجرت کردند. برای تشکیل بیشتر فعالیت وسیع و گستردهتر در ابعاد فرهنگی، سیاسی و نظامی به همکاری عدهای از علما و جوانان مهاجر و عدهای از علمای با درد و متعهد افغانستان که در حوزه علمیهٔ قم مشغول تحصیل بودند، همچون حجتالاسلام غیاثالدین توسلی و ثقةالاسلام شیخ عوض علی نبیزاده… به سرپرستی حجتالاسلاموالمسلمین سید محمد ظاهر محقق، سازمان نیروی اسلامی افغانستان را به وجود آوردند و تحت این عنوان به فعالیتهای فرهنگی، سیاسی، نظامی خود در خارج و داخل ادامه دادند. عدهٔ کثیری از علما و روشنفکران و جوانان این سازمان در کابل و اطراف دهات و قصبات شهرستانهای داخل و جبههها تحت همین عنوان مشغول جهاد و مبارزه شدند. سازمان نیروی اسلامی در ۱۳۵۷ تأسیس شد. نوع رهبری سازمان شورایی است و سرپرست و دبیرکل آن حجتالاسلاموالمسلمین سید محمد ظاهر محقق است. ارگان سازمان ماهنامه «دفاع» است.
اولیور روا در مورد سازمان نیرو و نهضت مینویسد:
چند حزب کوچک (نیرو و نهضت) که خود را طرفدار ایران اعلام کردهاند. عموماً در مناطق مورد ادعای نصر و شورا به سر میبرند؛ ولی هیچ نقشی ایفا نکردهاند، مگر در زمینه فرهنگی (افتتاح مدارس در جاغوری).
چند شماره از نشریه دفاع در اختیار نگارنده قرار گرفته؛ ولی از آنها نمیتوان در معرفی این حزب استفاده کرد؛ زیرا جز چند مقاله و گزارش چیزی در مورد تشکیلات و سازمان خود ندارد. البته آقای اعتمادی در دفترچه خود چیزهایی نوشته است؛ ولی مدرک نوشته خود را ذکر نکرده یعنی برداشت آزاد نموده است. اعتمادی مینویسد:
این حزب به رهبری فصیحی و سید ظاهر محقق از بهسود، هاشمی از جوزجان، حسن کریمی از غزنی، سید معلم حسینی و حیدری از جاغوری و… در سال ۱۳۵۸ تشکیل شد. ابتدا فعالیت خود را از بهسود آغاز کرد و در اواخر ۱۳۵۸ و اوائل ۱۳۵۹ در هرات دست به فعالیت چریکی زد. مسئول نظامیشان در آن زمان سید حسینی معلم بود. وی در شهر هرات مبارزه مخفی و ترور را آغاز کرد. سربازان را تشویق به فرار از عسکری مینمود. چند نفر از ولسوالی گذره از مردم اهلسنت اطراف او را گرفتند؛ مانند آقای حاج هاشم، جمعه خان، حاج عبدالسلام، نثار دهزه، صوفی عبدالله کفترخان، ظاهر ترافیک و عبدالخالق تیزان از قومندانهای معروف نیروی اسلامی بودند. از قومندانهای شیعه نیرو در هرات ارباب صدیق، مولوی احسانی زرشک و غلام مصطفی حقجو بودند.
اولین گروه شیعه در هرات نیروی اسلامی بود که البته کمی بعدتر استفادهجوییهایی پیش آمد، اسلحه سودا و فروخت شد. مردمان گذره اسلحههای نیرو را به دست آوردند و نیرو را جواب گفتند. دیگران هم کموبیش به فیض رسیدند و دست از فعالیت برداشتند. در ایران دفاتر نیروی اسلامی دچار هرجومرج گردید و کنترل قابلملاحظه وجود نداشت. اکثریت و اقلیت، انقلابی و غیرانقلابی به وجود آمد. سرانجام دست به انشعاب زدند. آقای فصیحی یکی از رهبران طبق اطلاعیه این حزب شهید میشود. آقای معلم حسینی به پاسداران جهاد میپیوندند، آقای احسانی و مصطفی حقجو به نهضت اسلامی میروند. پسر آقای محسنی، رهبر حرکت اسلامی، که یکی از اعضای کادر مرکزی این حزب بود بدین لحاظ آقای محسنی نیرو را از خود میدانست از نیرو خارج شده به حزب پدر خود میرود. آقای حسن کریمی شاخه دیگری بنام نیرو باز کرد و خود را پیرو جلالالدین فارسی قلمداد کرد.
اکنون نیروی اسلامی در ایران به دردسر چندانی گرفتار نیست و گاهی کدام عارضه را بهگونهای حل میکند. حیدری جاغوری و مقدسی بهسود اعضای دفتر مشهد، کربلایی اسحاق مسئول دفتر تایباد است. نیروی اسلامی در بهسود فعلاً پایگاه دارد؛ ولی در جنگها بیطرف و نظارهگر است. نشریه این حزب دفاع است.
متأسفانه بیش از آنچه نقل شد ما معلوماتی در باره این سازمان به دست نیاوردیم.
منبع:
- دولتآبادی، بصیر احمد. (۱۳۷۱ خورشیدی). شناسنامهٔ احزاب و جریانات سیاسی افغانستان (صفحات ۳۱۴ تا ۳۱۶). قم: فرانشر.