دوبیتی‌های هزارگی: تفاوت میان نسخه‌ها

صفحه‌ای تازه حاوی «=== فهرستی از ابیات دوبیتی هزارگی: === <blockquote>اَلَی دور دور نرو مُردم ز داغت ز مرغان هوا گیرم سراغت ز مرغان هوا گیرم نیافتم مگر طوطی شوم آیم به باغت</blockquote><blockquote>از دَرگه بُر شدی تکِ تنای خو رویه بالا کدی سونِ خدای خو اَگه خدا کده صبرم تا جیله اَ...» ایجاد کرد
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
ز مرغان هوا گیرم نیافتم
ز مرغان هوا گیرم نیافتم


مگر طوطی شوم آیم به باغت</blockquote><blockquote>از دَرگه بُر شدی تکِ تنای خو
مگر طوطی شوم آیم به باغت <ref name=":0">{{یادکرد ژورنال|نام=حاج کاظم|نام خانوادگی=یزدانی|عنوان=برگی از فرهنگ عامیانه هزارستان|ژورنال=بیراردنی|سال=۱۳۷۴|شماره=۰۲|صفحات=۰۴|زبان=فارسی}}</ref></blockquote><blockquote>از دَرگه بُر شدی تکِ تنای خو


رویه بالا کدی سونِ خدای خو
رویه بالا کدی سونِ خدای خو
خط ۱۲: خط ۱۲:
اَگه خدا کده صبرم تا جیله
اَگه خدا کده صبرم تا جیله


اَگه بنده کَده خیری نه بینه</blockquote><blockquote>الا ای روغون زرد هزاره
اَگه بنده کَده خیری نه بینه<ref name=":0" /></blockquote><blockquote>الا ای روغون زرد هزاره


ز هجرانت دلم شد پاره پاره
ز هجرانت دلم شد پاره پاره
خط ۲۰: خط ۲۰:
تو را با دشمنان ما چه‌کاره؟
تو را با دشمنان ما چه‌کاره؟


'''نکته:''' این شعر در زمانی سرود ه شده است که دولت با زور و جبر، تمام روغن زرد هزاره‌جات را به نام روغن «شرکت» و یا «<s>كثه</s> پاوى» جمع‌آورى مى‌کرد و خود مردم توان مصرف این روغن را نداشتند.</blockquote><blockquote>الا یار جان تو قند باشی مَه بوره
'''نکته:''' این شعر در زمانی سرود ه شده است که دولت با زور و جبر، تمام روغن زرد هزاره‌جات را به نام روغن «شرکت» و یا «<s>كثه</s> پاوى» جمع‌آورى مى‌کرد و خود مردم توان مصرف این روغن را نداشتند.<ref name=":0" /></blockquote><blockquote>الا یار جان تو قند باشی مَه بوره


دو ساله نوکری هم موشه پوره
دو ساله نوکری هم موشه پوره
خط ۲۸: خط ۲۸:
خدا میدیه به من اُمرِ (عًمر) دوباره
خدا میدیه به من اُمرِ (عًمر) دوباره


'''نکته:''' منظور از دو سال، دوران عسکری و نظام وظیفه است.</blockquote>
'''نکته:''' منظور از دو سال، دوران عسکری و نظام وظیفه است.<ref name=":0" /></blockquote><blockquote>الا یار جان بیا در مردن من
 
دو دسته خم نما در گردن من
 
دو دسته خم نما بار رفاقت
 
خدا آسان کنه جان کندن من<ref name=":1">{{یادکرد ژورنال|نام=حاج کاظم|نام خانوادگی=یزدانی|عنوان=دوبیتی‌های هزارگی|ژورنال=بیراردنی|سال=۱۳۷۴|شماره=سوم|صفحات=۴|زبان=فارسی}}</ref></blockquote><blockquote>الا یار جان تو فکر خام کردی
 
ز دست راه گذر پیغام کردی
 
ندارد عاقبت کار من و تو
 
خوده رسوا مره بدنام کردی<ref name=":1" /></blockquote><blockquote>الا باغوان با باغت کار دارم
 
بده یکدسته گل بیمار دارم
 
بده یکدسته گل بهر رفاقت
 
با مانند گُلت یک یار دارم<ref name=":1" /></blockquote><blockquote>الا ای مَه به زیر ابر تا کی
 
مسلمان شو به دین گبر تا کی
 
مگر جلاد جان عاشقانی
 
بکُش ای نامسلمان، صبر تا کی<ref name=":1" /></blockquote><blockquote>الیگو د جان مه تَو اَمادَه
 
پیچه لَولَو دَلَب اَو اَمادَه
 
گفته قاصد خوره رهی موکونوم
 
ماه چارده شیونه تَگَو اَماده<ref name=":1" /></blockquote><blockquote>اِم گشت که آمدُم تو ره ندیدُم
 
ماهی وُری دَ کرایی تپیدُم
 
چه می‌دانی که دَ آتش موسوزم
 
از سوز دل خو واویلا کشیدُم<ref name=":1" /></blockquote>
 
==منابع==
{{پانویس}}